خانم فریبا صدیقیمشاعر عزیزبا درود فراوانشعرهای شما را طی سالها خوانده بودم و میخوانم . و یک شعر از شما را که دوستمان رُزا جمالی ، خوانش کرده بود . اتفاقی در کتابفروشی محلمون «شهرکتاب راه» ، کتاب شعر شما « این قلب معمولی نمیزند» را خریدم و با اشتیاق خواندم . شعرهای شما با من گفتگو میکند . شعرهایت از جا بلند میشود و در روح و روانم جاری میشود. فریبا صدیقیم چقدر ذهنیتباور است؟ به لحظه حال از نوعِ اکهارت تُلهای نظر داری به عنوان تنها زمانِ واقعی؟...در همین کتابفروشی در جلسات«سینماشعر» کاش میشد شما بودی و شعرهایتان را با صدای خودتان میخواندید. هرچند شعر را در کنارِ خواندن باید روی کاغذ هم دید . از شعرهای کتاب « این قلب معمولی نمیزند» چند تا را چندبار خواندم و دوست داشتم. مثلن شعرهای " رمز ورود و شاید مرده باشم " .چرا وقتی یک زن ، شعر مینویسد جنسیتاش مشخص است و بیجنسیت نیست؟ باور دارم شعرِ زنانه بیجنسیت است. مثلِ فیلم-شعر " من تو او مرد او زن " اثر شانتال آکرمن فقید.از بابت شعرِ زن ، یک جلسه در ارتباط با " تنانگی در شعر و هنر " را داشتیم. آنجا با امیر وزین، گفتگویی درباره شعرِ زنان داشتم. در نشانی زیر فایل صوتی جلسه قابل شنیدن است :https://t.me/vasazi/4399شعر در به یادآوری است.پاییز ، آزادسازیِ فکرامیر قاضی پور۲۲ آبان ۱۴۰۲ بخوانید, ...ادامه مطلب