فریدون رهنما یک تیکه عسل بود . او هیچ وقت گناه نکردفریدون رهنما به روایت بهرام اردبیلیرهنما هم رئیس من بود، هم پدر من بود، هم همه چیز من بود. او آدم محشری بود.روح بزرگی داشت.میتوان درباره یِ او بگویم که او هیچ وقت در زندگیاش گناهی نکرده بود. یک تیکه بود.یک تیکه عسل بود...او زیاد هم توی ایران نبود. خودش که اوایل به فرانسه رفته بود به عشق سینما رفته بود، بعد شروع کرد به شعر نوشتن، که فقط مداد و کاغذ نیاز دارد.کم کم والری و الوار را ترجمه کرد...او بی گناه بود...بی گناه نه، آره او هیچ وقت گناه نکرد. توی فرانسه با بزرگان آن کشور آشنا میشود و به سینماتک فرانسه راه مییابد.در برگشتن به ایران، تنها جایی هم که میتوانست کار کند - و همه میرفتند آن جا تا کار کنند- اداره یِ تلویزیون بود.او رئیس قسمت پژوهش تلویزیون بود و ما پژوهشگران جوانی بودیم که برای او پروژه میساختیم و حقوق میگرفتیم.به نقل از : " کتاب بهرام اردبیلی"گفت و جوی داریوش کیارسنشر رشدیه، ۱۳۹۵ بخوانید, ...ادامه مطلب
هفده مرداد( ۱۳۵۴)سالگرد درگذشت فریدون رهنمافریدون رهنما و نژادِ رنسانس ، نژاد انسان چند ساحتیپریسا پارسی در ۲۰ مرداد ۱۳۵۴ در ستایش فریدون رهنما ( شاعر فیلم ساز و نظریه پرداز ) در روزنامه کیهان نوشت :در جهان امروز یکی کارگر است ، یکی کارمند ، یکی مدیر و دیگری شاعر - یکی بازرگان و دیگری سیاستمدار . هر کس در رده یی جا میگیرد اما فریدون رهنما متعلق به نژادی بود که به سرعت و در جهان تخصصها و تحمیل مسئولیتها از میان می رود -نژاد رنسانس ، نژاد انسان چند ساحتی ، انسانی که در آن واحد هم شاعر است و هم سرباز، هم کارگر است و هم هنرمند .این نوشته " پریسا پارسی " آنقدر درست و زیباست که چندبار طی سالها به اشتراک گذاشتمش . بقول شعرم : آن که کس را به کس / به تجلیل وا میدارد بخوانید, ...ادامه مطلب
فریدون رهنماو شادباش نوروزباز در فلسفه فرو رفتیم . عید است و میخواهم عید را به شما شادباش بگویم . برای شما آنچه را آرزو میکنم که برای خود خواستهام . پایداری در جستجو ، نافرسودگی ، بینایی و از همه مهمتر خوشبختی . فیلم من تقریبا پایان یافته است شاید پس از آن به آنجاها بیایم . امیدی هست .- فریدون رهنما . از نامهها.۲۵ اسفند ۱۳۴۲ بخوانید, ...ادامه مطلب