گُریخته از شکنجه

برخی شعرامو مثلِ شعرِ همین پُست از شعرهای دیگرم بیشتر دوست دارم

یک لحظه دست بردم به خشک کردنِ درختان
به آفتاب که چشمانش را در می‌آورد

سایه‌ام رفته بود
گریخته از شکنجه
یک روزِ ممتد در باران
به بخارها به ماهی‌ها
به درشت کردنِ پیشانی

ما به ماشین‌ها هیچ احتیاجی نداریم
- - -
امیر قاضی پور ‌