کارگران به شعر بیشتر از نان احتیاج دارند

شاعری به نام سیمون وِی

کارگران به شعر بیشتر از نان احتیاج دارند. آنان نیاز دارند که زندگی‌شان یک شعر باشد . آنان به نوری از ابدیت نیاز دارند.

فقط دین می‌تواند سرچشمۀ چنین شعری باشد.

انقلاب، و نه دین ، افیون توده‌هاست‌ .
محرومیت از این شعر ، علت همۀ ناامید‌ی‌هاست‌.

بردگی یعنی کار بدون هیچ نوری از ابدیت، بدون شعر بدون دین.

هر شعری دربارۀ مردم که خستگی، و نیز گرسنگی و تشنگی ناشی از خستگی در آن تصویر نشده باشد فاقد اصالت است.

□ در حالِ خواندنِ کتابِ «جاذبه و رحمت » اثرِ سیمون وِی با ترجمه « بهزاد حسین‌زاده» از نشرِ نی هستم ‌.

تاملات معنوی و فلسفیِ سیمون وِی ، مثلِ یک شعرِ ناب است . خواندنِ کتابِ جاذبه و رحمت برای شاعران و علاقه‌مندان شعر واجب است .‌ همچنانکه که « ترس و لرز » از سورن کی‌یر کگور و « وضع بشر » از هانا آرنت یک شعرِ فلسفیِ دشوار است . شعر کردن و عرفان کردن از نوعِ سیمون وِی . چه کسی چه کسی را برپا می‌کند . الزامی ندارد مذهبی باشی تا سیمون وِی را بخوانی و با نظراتش موافق باشی . سیمون وِیی که در خانواده‌ای متولد شده که هیچ مذهب و عقیده‌‌ای بر او تحمیل نشده . سیمون وِی از طرفدارانِ آزادی بیان و اندیشه و قلم بدونِ هیچ محدودیتی است