گزاره شعری

وقتی شعری را می خوانیم تاثیری بر ما می گذارد.(( آیا موقع خواندن آن همان چیزی را حس می کنی که وقتی چیزی معمولی را می خوانی ؟ )) . جواب دادن به این سوال را چطور یاد گرفته ام ؟ شاید بگویم : این مرا می گیرد،و دیگری نه.

(( موقع خواندنش چیزی متفاوت را تجربه می کنم.)) - و این چه نوع چیزی است ؟ - پاسخ رضایت بخشی نمی توانم بدهم. چون پاسخی که می دهم  به خودی خود  مهم نیست.   - (( ولی آیا موقع خواندن لذت نبردی ؟ )) البته - چون پاسخ مخالف به این معنا خواهد بود: زودتر یا دیرتر لذت بردم؛ و من این را نمی خواهم بگویم.

ولی حال حتما احساسات و تصورات موقع خواندن را به یاد می آوری،احساسات و تصوراتی که با لذت بردن،با تاثیر، پیوند دارند. - ولی معناداری آنها فقط از محیطشان نشئت گرفته بود: از خواندن شعر، از آشنایی من با زبان، با وزن شعر و با زمینه هایی بی شمار.

باید از خود بپرسی،ما اصلا بیان (( این محشر است، مگر نه ! )) را چطور یاد گرفته ایم ؟ -هیچ کس آن را برای ما این طور توضیح نداد که از احساسات،تصورات یا افکار ملازم شنیدن شاهد بیاورد ! بله، اگر او از چنین تجربه هایی چیزی برای گفتن نداشته باشد، ما شک نخواهیم کرد که او لذت برده است؛ ولی اگر معلوم شود که او زمینه هایی را نمی فهمد،چرا.

 

 لودویگ ویتگنشتاین - برگه ها - برگردان صالح نجفی 

تاریخی از همه ی تصاویر ...